این روزها که تیم ملی فوتبال کشورمان در حال رویارویی با حریفانش در بازی های مقدماتی جام جهانی 2022 است به این حقیقت باید اذعان کرد که بازی های جذاب و خوبی را از تیم ملی کشورمان شاهد نیستیم. البته تا الان در اکثر بازی ها پیروز بوده ایم ولی از لحاظ فنی و حرفه ای نمره قبولی را دریافت نکرده ایم.
تیم ملی فوتبال کشورمان از چند مشکل اساسی از جمله پاس های اشتباه ، جای گیری های نامناسب و عدم وجود هماهنگی کامل بین بازیکنان رنج می برد. برخی از بازیکنان تیم ما به طور مشهود سطح توجه پایینی دارند و برخی دیگر در تصمیم گیری به موقع ضعیف هستند. به نظر میرسد که می توان با تمریناتی شناختی این مشکلات را تا حدی قابل قبول کاهش داد ولی واقعیت امر این است که بدلیل عدم وجود برنامه شناختی دقیق برای بازیکنان قبل از هفده سالگی، نیل به هدف کمی سخت تر خواهد بود. شاید این این سوال پیش آید که مگرتمام فوتبالیست های خوب دنیا دوره شناختی ویژه ای را شرکت کرده اند؟ پاسخ به این سوال اینست که در روند رشد شناختی فوتبالیست های سطح یک دنیا چندین نکته از اهمیت برخوردار بوده اند از جمله: خود آموزی قوی، مستقل بزرگ شدن،شناختن و مسلط بودن بر استایل، نوع بازی های کودکی و نوجوانی، تلاش روزانه و مستمرو نوع تربیت خانوادگی و نوع ارتباط کلامی پیرامون. موارد ذکر شده توانسته اند فوتبالیست های بزرگی در دنیا را که در کشورهای فقیر زندگی میکردند از لحاظ شناختی در سطح بالایی قرار دهد و بالطبع این بازیکنان را در تاریخ برای همیشه ثبت کنند.به اعتقاد بنده می توان با طراحی برنامه شناختی دقیق در فوتبال کشورمان هم به فتوحاتی دست یابیم. متاسفانه فوتبال کشورمان هنوز به دنبال راه کار های آکادمیک و علمی برای ارتقا نیست و همچنان دنبال اینست که با ستاره های انگشت شمار به حیات خود ادامه دهد.